Deli Bozuntusu
Sersemce gezinen pembe toz ve gaz bulutuyken; olup bitenleri anladığımda ağır geldi bana hayat.
Döne döne katılaşarak aralarında yuvarlanırken,daha fazla sertleşmem için yol almam gerektiğini gördüm.Başım çok dönmüş olmalı bu kadar insanı taşımaya cesaret etmişim.Yoksa hangi enayi varlık bu kadar yükü çeker ki!
Sütten çıkmış olarak dolaşanlar aslında bir kalıp beyaz boyayla dolaşıyorlar yeryüzünde. Beyaz kir gösterir ya akmış gibi yapmak için siyah lekelerini saçıyorlar etrafa.İşin garibi bünyelerine sindiremedikleri için doğasına aykırı boya rengiyle koşturuyorlar ruh doktorlarının peşine.
Hani delirenler var ya,aslında gerçek delilerin delirttiği,gerçek kahramanlarımız bu toplumda.Bu kahramanlar sonradan deli olmanın şerefini taşımışlardır omuzlarında.Ve meydana çıkmışlardır korkusuzca; itilmenin kakılmanın,ayıplanmanın cesaretini kucaklarcasına. Alem buysa kral benim’’ delilerin kralı edasıyla..
İşin en tuhafı da doğuştan akıl hastaları bu kahramanları asla çekemez, yadırgar ama yine de alkışlarlar. Alkışladıkları, deliren bu insanların cesaretleridir. Ve öfkeleridir kendi delilik gerçekliğini varoluşlarından beri saklamalarına!
Bu yaşa kadar insan ilişkilerimde edindiğim tecrübelerden biri de bu deliler hakkında oldu. Zor değil, her yerde her koşulda bulabilirsiniz bu insanları.
Haksızlığa uğrayan, aç kalan, acı çeken, sömürülen, dövülen, horlanan, sevgiye muhtaç olan,cahil kalan ve kalmakta ısrar eden, aşık olan, olamayan, seven,sevilen, sıkılan, doyan doymayan bir şeylere.Herkes,herkes mi delirir arkadaş!
Benim delilik hallerim tartışmalı mesela ,doğuştan mı sonradan mı yoksa show mu yaptığımı bilmeden katılaşa katılaşa yürüyorum bu yollarda.
Oy verenim, yandaşım ve keskin çizgilerim yok benim eterik cumhuriyetimde kahramanlarım hep yanılttılar beni ne idüğü belirsiz lekeleriyle.
Ey delirenler ve delirtenler yapacak bir şey yok bu alemde, katılaşa katılaşa delice yuvarlanıp gidiyoruz işte...
BULAŞIK
Karamsarlık işimiz değil, elbet güleceğiz.
Seninki acı,benimki dert değil.
İçimizdeki sıkıntı derinden
Bu yüzden geceleri uyuyamam ben.
Ne yapacağımı bilemeden her şeye bulaşırım.
Deliliğimin hakkıyla,
Bıkarım yaşamaktan, sıkılırım,
Bu şiiri de yarım bırakırım...
