Yazı bitirdik, sırada özlediğimiz serin günler ve birazcık korktuğumuz soğuklar var.
Her şey bir döngü, bir devinim içinde. Doğa kendi akışında kendi gündeminde değişip gidiyor. (Biz müdahale etmediğimiz sürece.)
Doğanın döngüsünü normal ve olağan olarak izlerken kendi dönüşümlerimizi, değişimlerimizi hayretle karşılamamız ne ironik.
Her şey bir dalgalanma içerisindeyken kendimizin kendi hayatımızın, kendi karar verdiğimiz rutinde gitmesini bekliyoruz.
Belirlediğimiz standartlarda ve o yüksekte sabit bir çizgi olmasını beklemek!
Oysa hayat da biz de inişli çıkışlı çizgi üzerindeyiz.
Tıpkı kalp atışlarımız gibi inişli çıkışlı hayatta olduğumuzu gösteriyor.
Sabit çizgi olması hayatın bittiğini gösterir, o korkulu işaret.
Tüm hayat için geçerli aynı kural, beklentimiz sabit çizgi ise yaşamıyoruz demektir.
Hayatın akışında her zorluk doğanın gereği, akabininde gerçekleşecek bir güzelliğin soğuk habercisidir.
Sonbahar kapıdayken merakla kendime bakıyorum, ben de başlayan mevsim hangisi?
Ne gelirse gelsin kucaklamaya ne kadar hazırım?
Güzelliklerinin farkında olmak için gözlerimi de yüreğimi de açmaya niyet ettim, sizi de beklerim.
Gelişim Danışmanı & Kurumsal Eğitmen
Selin Günsev