ALTIN SAÇLI ADAM
Uzak değil.
Bundan yüz yıl öncesine kadar dünyanın her yerinde çok büyük savaşlar oluyordu. Ülkeler kendi taraflarını seçiyor ve amansızca kan döküyordu. Öyle acımasız zamanlardı ki üstünden yıllar geçse bile unutulmayacaktı. Düşünün, sadece 1.Dünya Savaşı’nda yetmiş milyon asker seferber edildi.
Acaba o sıralar Yuri Gagarin, uzaya çıksaydı gördüğü manzara karşısında ne hissederdi? Atmosferi kirleten şeyin zehirli gazlar değil de insan çığlıkları olduğunu ya da dünyanın mavi yerine kırmızı, dalga sesi yerine kılıç sesi, yağmur bulutu yerine toz bulutuyla kapladığının resmini çizseydi insanlar ne düşünürdü? Yine de savaşmaya devam ederler miydi?
Tarih kitapları her zaman savaşların ne zaman başladığıyla ilgilenmiştir. Nasıl bittiğiyle değil. Çünkü düşman bellidir. Gerekirse bağımsızlık için canını bile feda edersin. Fakat kendi kendine kaldığında çıkarları ve menfaatleri için vatan topraklarını hiçe sayan birileri varsa işte o vakit savaşın savaşını veriyorsun demektir.
Evet, o sadece halifeliği kaldırmadı! Cumhuriyeti de ilan etti.
Sadece kılık kıyafet değil cehalet perdesini aralamak için harf inkılâbı da yaptı. Bazı kesimler bunları engellemek için ayaklanmalar çıkarsa da Mustafa Kemal Atatürk soyadı, kabotaj ve Türk parasını koruma kanununu çıkardı.
Yine bazı kesimler isyana devam ederken Sümerbank, Etibank ve Denizbank kuruldu. Aşar vergisi kaldırıldı, ordu siyasetten ayrıldı, partiler kuruldu, medeni kanun kabul edildi, okullar açıldı, devlet demir yolları, çocuk esirgeme kurumu ve dispanserler kuruldu.
Kolay olmasa gerek bir sistemi silip yeniden programlamak!
İşte bu yüzden lafa değil icraata bakmak gerek. Bütün bunları anlayabilmek için de dışarıya değil kendi içine dönmen gerek.
Çünkü geçmiş aynandır. Seni ispatlayan tek gerçek resimdir.
Şimdi kafanı kaldır ve bugüne dön!
Borcumuz büyük.
Etrafının kırmızı yerine mavi, kılıç yerine dalga sesi, toz yerine yağmur bulutlarıyla kapladığının resmini görüyorsan,
Ve hala süregelen bir kimliğin varsa,
O Altın Saçlı Adama teşekkür etmen gerek!
