İYİ Kİ VARSIN YALNIZLIĞIM…

Bu kadar severken gittiysem, 

sen kaybettin.

Gözlerimin ölüsünü bulacaksın fotoğraflarımda

Yutkunuyorum, yürürken gecenin karanlığı yüreğimde. 

Geçemiyorum kelimelerden cümlelere 

Ve gecenin düğümünü çözmeden,son kez yalnızlığıma bakarak

vazgeçilmiş bir şehrin ortasına kusuyorum.

Düşüyorum büyük bir gürültüyle uçuruma:

İki yanım kavrulmuş mavi…

Şimdi ben hangi suyun sesine gideyim? 

Ya da hangi perdeyi aralayarak . Yürek ezici geçmişimden yardım dileneyim?

Eve yaklaştım.

Bir gece

Bir “gece” bırakılmış kapımın önüne,

Yalnızlığıma hiç benzemeyen bir gece

Bir yanı mavi öteki yanı zifir karanlık 

İki ayrı kutup.

Bir yanda bahar, bahçe

Diğer yanda boran, gökgürültüsü,

Fırtınalı yağmur

Bir yanda mavi sevda

Diğer yanda lâcivert yalnızlık

Bir yanda ısınırken sevdanın sıcağında 

Diğer yanda yapraklarını döker Kasım

Gün çoktan döndü yüzünü sabaha

Ve öğle sonrası

Avuçlarım sızlıyor

Titrek yaz güneşi kayarak iniyor çatılardan sokakların ayak seslerine

Kafelerde, kahvelerde, bahçelerde,

Duldalarda pinekliyor hâlâ insanlar

Bir ağaç kendini yakıyor caddenin ortasında

Bir mavide, kırmızı da alev alev..

İşte Müezzin!

İkindi ezanı için yöneliyor camiye

Dudaklarım ikiye ayırdı suskumu bu ıssız köşede

Ruhsuz bir seslenişin ölgün kanadına kurdum çadırımı

Ve penceremi kapattım kendime

Gökyüzünde bir top bulut,içinde ellerim,yüzüm

Ve esmer aydınlığında ağır bir akşamüstünün gürültüler eşliğinde girdim eve

Ceketimi astım

Ve çıkarttım cebimden kendi karanlığında yaşayan yalnızlığımı

..

İyi ki varsın yalnızlığım

İyi ki varsın,

İyi ki..

Mayıs 2023/Ankara