ÖFKE
Bir Zen Hikayesi
Gençken tekneler beni büyülerdi. Küçük bir kayığım vardı ve yalnız başıma göle açılırdım. Saatlerce orada kalırdım.
Bir seferinde güzel bir gecede kapalı gözlerle, kayığımda meditasyon yapıyordum. Akıntı aşağı boş bir kayık geldi ve benimkine çarptı. Gözlerim kapalıydı, bu yüzden şöyle düşündüm: ‘Biri kayığıyla geldi ve kayığıma çarptı.’
İçimde öfke yükseldi. Gözlerimi açtım ve öfke içinde adama bir şey söyleyecekken kayığın boş olduğunu fark ettim.
O zaman hareket edecek yön kalmadı. Öfkemi kime ifade edecektim? Kayık boştu. Yalnızca akıntı aşağı yüzüyordu ve gelip benim kayığıma çarpmıştı. Bu yüzden yapacak hiçbir şey yoktu. Öfkemi boş bir kayığa yansıtamazdım.
Gözlerimi kapattım. Öfke oradaydı ama çıkış yolu bulamadığımdan gözlerimi kapattım ve öfkeye doğru geri geri yüzdüm.
Ve o boş kayık benim fark edişim oldu.
O sessiz gece, içimde bir noktaya geldim. O boş kayık benim ustamdı. Ve artık biri gelip bana hakaret ettiğinde gülüyorum ve diyorum ki: ‘Bu kayık da boş...’
Gözlerimi kapatıyorum ve içeriye gidiyorum. Lin Chi
.....
Öfkemizi açığa çıkaracak gün içerisinde bile ne çok şey yaşıyoruz.
Öfke patlamasını her ne tetikliyorsa kişiler ya da olaylar o anda vereceğimiz tepki bir anda ortalığı yakıp kavurabilir.
Tepki vermeden önce derin bir nefes alıp bir kaç saniye durmayı deneyebilir misin?
Öfkenin kaynağı o anda yaşadıkların mı? Yoksa o anda olanın kendi iç dünyanda bir yere dokunuyor olması mı? Geriye, merkeze doğru gittiğimizde o temas eden yerle karşılaştığımızda orayı anlamak için biraz bekle, Belki geçmişten bir anı tetiklendi. Belki de geçti zannettiğin yaran tekrar kanadı? Farket...
Ve bir bakmışsın ki şu anda öfke duyduğun kişi ya da olayla çok da ilgisi yok. Ya da bu kadar büyütülecek bir durum yok ortada. Dışarıda boş bir kayık var ama içerisi ise geçmişin yükü ile dopdolu. Orayı boşaltmak, şifalandırmak için, geçmişin acılarıyla barışman gerek, kendini hırpalamadan öz şefkatle sarıp sarmalaman gerek.
O yüzden Konfüçyüs’ün dediği gibi....
Hayatta üç şeyi iyi düşün.
Kırmadan önce bir kalbi,
çarpmadan önce bir kapıyı,
ve bitirmeden önce son sözünü.
--
